دفتر برنامه جهانی غذا می‌گوید که حدود ۱۶ میلیون نفر در افغانستان نمی‌دانند که وعده‌ی بعدی غذایی‌شان از کجا می‌آید. به‌گفته‌ی این دفتر، چهار میلیون کودک و زن در افغانستان دچار سوءتغذیه هستند که با کاهش کمک‌ها وضعیت بدتر خواهد شد.
از سوی دیگر دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) نیز اعلام کرد بسیاری از برنامه‌های کمک‌رسانی در افغانستان به‌دلیل کمبود بودجه در معرض اخلال و مشکل قرار دارند.
اوچا افزود: در سال جاری از حدود 3 میلیارد دالر بودجه مورد نیاز برای کمک‌رسانی در افغانستان تنها 87 میلیون دالر تأمین شده است.
براساس آخرین آمار سازمان ملل در زمان حاضر، بیش از یک‌سوم جمعیت افغانستان در معرض کمبود غذا قرار دارد.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل نیز اعلام کرد: این سازمان تاکنون تنها سه درصد از بودجه موردنیاز برای مقابله با بحران انسانی در افغانستان را به دست آورده است. وی گفت حدود نیمی از جمعیت افغانستان در سال جاری نیاز به حمایت و کمک دارند.
تحولات سیاسی و ادامه رکود در بخش‌های مختلف، مردم کشور را به مشکلات گوناگونی مواجه ساخته است. تحریم‌های طالبان و عدم به رسمیت‌شناخته شدن این گروه توسط سازمان‌های بین المللی بر تیرگی اوضاع نیز افزوده است.
فقر و بیکاری مهمترین پیامدِ پیچیدگی اوضاع سیاسی در کشور به شمار می‌آید که مردم را از برخوداری از امکانات اولیه و ضروری محروم ساخته است. تامین غذا از مهمترین نیازهای بشر به حساب می‌آید که متاسفانه بسیاری از هموطنان ما توان به دست آوردن آن را ندارند. فقرِ فراگیر و بیکاری همگانی سبب شده است تا بسیاری از شهروندان به سوءتغذیه دچار گردند، و به دنبال آن به بیماریهای مختلفی مبتلا شوند که شرایط را برای آنان سخت تر می‌سازد.
زمانیکه مردم قادر به تامین احتیاجات ضروری خود نباشند، چگونه می‌توانند از عهده درمان بیماریهای ناشی از سوء تغذیه بیرون آیند؟
به نظر می‌رسد تا زمانیکه یک راه‌حل سیاسیِ مبتنی بر گفتگو ، تفاهم و عدالت در افغانستان شکل نگیرد، وضعیت بحرانی در کشور ادامه می‌یابد و در نتیجه مردم افغانستان بیشتر از گذشته با فقر، گرسنگی، بیکاری و بیماری درگیر خواهند شد.
