بانک جهانی در گزارشی تازه اعلام کرد که در دو دهه گذشته، تعداد افغانستانی‌هایی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، افزایش یافته است.
بانک جهانی اعلام کرد این گزارش که به بررسی وضعیت فقر در افغانستان در سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ پرداخته است، نشان می‌دهد که برخلاف روند کاهشی فقر در سایر کشورهای جنوب آسیا، افغانستان در این زمینه پیشرفتی نداشته است.
در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰، حدود یک سوم از جمعیت افغانستان (معادل ۳۳ درصد) با وجود عبور از خط فقر (درآمد روزانه ۳.۶۵ دلار)، همچنان از نظر اقتصادی در شرایط آسیب‌پذیری قرار داشتند.
این موضوع به ویژه پس از روی کار آمدن طالبان و کاهش کمک‌های بین‌المللی در تابستان سال ۲۰۲۲ تشدید شد. در آن زمان، دو سوم از جمعیت افغانستان حتی توانایی خرید اقلام ضروری و خدمات پایه را نیز نداشتند.
گزارش بانک جهانی همچنین به اهمیت توجه به مفهوم “فقر چند بعدی” در کنار “فقر پولی” اشاره می‌کند. فقر چند بعدی، محدودیت‌هایی را در زمینه‌هایی مانند آموزش، بهداشت و استاندارد زندگی نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۶ در افغانستان به ۵۶ درصد می‌رسید.
پیش از این، بانک جهانی در گزارشی دیگر با ابراز نگرانی از آینده اقتصاد افغانستان، بر ضرورت تمرکز بر بخش‌های زارعت و معدن برای بهبود اوضاع اقتصادی این کشور تأکید کرده بود.
در این گزارش زارعت را محرک اصلی رشد اقتصادی و عامل مهمی در کاهش فقر در افغانستان می‌داند.
افزایش فقر در افغانستان، چالشی جدی برای ثبات و توسعه این کشور به شمار می‌رود.
جامعه جهانی و افغانستان باید برای رسیدگی به این معضل و ریشه‌کن کردن فقر در این کشور، اقدامات موثری انجام دهند.
