امریکا و شعارهای دهان پرکن مبارزه با تروریزم در افغانستان

لینک کوتاه: https://memar.press/?p=78509
منتشر شده در 7:39 ب.ظ
شماره خبر 78509
7 حمل 1403

به گفته لاوروف، امریکا پس از اتفاقات ۱۱ سپتامبر با «دلسوزی» شورای امنیت سازمان ملل وارد افغانستان شد و هیچ‌کس با ورود نیروهای ائتلاف امریکایی به افغانستان مخالفت نکرد: «بیست سال اقامت در افغانستان نشان داد که امریکایی‌ها با هیچ نوع هراس‌افگنی مبارزه نکردند.»

نیروهای نظامی امریکا به همراه نیروهایی از انگلستان، کانادا، فرانسه، آلمان و استرالیا، حدود یک ماه بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان حمله کردند و پس از مدتی در همکاری با نیروهای نظامی داخل افغانستان توانستند حکومت دور اول طالبان را ساقط کنند.

جرج دبلیو بوج رئیس جمهور وقت امریکا هدف از لشکرکشی به افغانستان را «جنگ با ترور» نامید و البته اهداف دیگری از قبیل نابود کردن اردوگاه‌های آموزشی و شبکه تروریزم نیز در ادامه آن عنوان شد.

اکنون با گذشت نزدیک به ۲۳ سال از راه‌اندازی این جنگ برخی کنشگران سیاسی جهان از یک‌سو جنگ بیست‌ساله امریکا در افغانستان را یک شکست استراتژیک می‌دانند و شماری از تحلیلگران هم معتقدند که امریکا در افغانستان برخلاف تعهداتش رویکرد دوگانه در قبال تروریزم داشته است.

ناظران می‌گویند که حضور بیست‌ساله نظامی سنگین امریکا و متحدین غربی‌اش طی دو دهه در افغانستان نه‌تنها که باعث ایجاد ثبات، رفاه و امنیت در کشور نشد، بلکه برعکس دامنه ناامنی روز به روز افزایش یافت و تروریزم در اشکال خطرناک‌تری در منطقه نشو و نما کرد.

بیشتر بخوانید:  اسماعیل خان: سقوط نظام پیشین افغانستان پروژه پیچیده استخباراتی بود

به نظر می‌رسد تجربه ناکام و ادعای مبارزه امریکا با تروریزم در افغانستان اکنون در افکار عامه مردم افغانستان و بسیاری از صاحبنظران، این ذهنیت را به وجود آورده که تعریف ایالات متحده از تروریزم عمدتا حول محور منافع آن کشور جای می‌گیرد.

امریکا و متحدین غربی‌اش پس از حملات یازدهم سپتامبر با طالبان و القاعده وارد جنگ شد و حکومت آن گروه را که منافع ایالات متحده را تهدید کرده بود، از میان برداشت، اما زمانی که این جنگ دیگر آن اهمیت گذشته‌اش را برای ایالات متحده و متحدینش از دست داد این قدرت‌ها بدون در نظرداشت انتظارات مردم افغانستان، استراتژی تعامل را روی دست گرفت و برخلاف شعارهای گذشته خود افغانستان را در چهارسوی بحران قرار داد و از صحنه به در رفتند.

درحالی که آنچه مقامات امریکایی در روزهای نخست حمله به افغانستان اظهار داشتند شعارهای مبنی بر نوع دوستی و یکسری ارزش‌های جذاب دیگر از این دست بود، اما آنچه در اواخر این جنگ از زبان مسئولان آن کشور شنیده می‌شد همه و همه از منافع امریکا حکایت داشت و نه بیش از آن.

با توجه به سابقه و سیاست‌های دوگانه امریکا در قبال تروریزم، می‌توان گفت که اگر امروز هم زمینه‌ها برای مداخلات این کشور در افغانستان فراهم باشد ایالات متحده و شرکای غربی‌اش از هر فرصتی برای ایجاد ناامنی، جنگ و بی‌ثباتی در این منطقه‌ی حساس و استراتژیک آسیا نهایت استفاده را خواهند کرد.

بیشتر بخوانید:  وقتی شیر قلابی با فرار، کابل را فروخت
Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email