در سومین سالگرد محرومیت دختران افغان از تحصیل در مقاطع بالاتر از صنف ششم، دیده‌بان حقوق بشر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که جامعه بین‌المللی علی‌رغم وعده‌ها و اظهار نگرانی‌های فراوان، اقدام عملی مؤثری برای بازگرداندن حق آموزش به دختران افغان انجام نداده است.
در این بیانیه آمده است: «در حالی که موضوع آموزش متوسطه دختران افغان بحث‌های زیادی را در سطح جهانی ایجاد کرده است، اما دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی هنوز به این موضوع اهمیت نداده‌اند.»
به گفته دیده‌بان حقوق بشر، ممنوعیت تحصیل دختران توسط طالبان، سبب نهادینه شدن «نابرابری جنسیتی» در سیستم آموزشی کشور خواهد شد.
این نهاد حقوق بشری تأکید کرد که ادامه این وضعیت، عواقب جبران‌ناپذیری برای آینده افغانستان در پی خواهد داشت و منجر به کمبود شدید نیروی انسانی متخصص، به ویژه در حوزه‌های درمانی و آموزش، خواهد شد.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) هم آمار دخترانی که امسال از تحصیل باز می‌مانند ۳۸ هزار نفر و تعداد دخترانی که در گذشته به دلیل ممنوعیت از حضور در مدارس، خانه نشین شده اند را یک و نیم میلیون نفر اعلام کرده است.
سه سال از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم توسط طالبان می‌گذرد و دختران بالاتر از صنف ششم و همچنین بانوان دانشگاهی در برزخ بلاتکلیفی و محرومیت به سر می‌برند. طالبان با حاکم شدن بر جغرافیای افغانستان این محدودیت ها را به بهانه عدم شرایط مناسب، علیه زنان وضع کردند که متاسفانه تا کنون نیز ادامه یافته است.
ممنوعیت تحصیل زنان به وسیله‌ی طالبان به یک چالش بزرگ میان این گروه، مردم افغانستان و جامعه جهانی تبدیل شده است. نکته جالب این است که علمای جهان اسلام همواره از طالبان خواسته اند که به این محدودیت ها پایان داده شود ولی با پاسخ منفی آنان مواجه می‌باشند.
حق آموزش از حقوق اساسی و شرعی هر انسانی به شمار می‌آید که آموزه‌های دینی بر فراگیری آن تاکید فراوان دارد اما طالبان با برداشت‌های سطحی از دین، زنان کشور را به انزوا کشانیده اند وآنان را از این حق محروم کرده اند.
هر چند برخی کشورها بر اساس مصلحت‌های سیاسی، روابط متقابل با طالبان دارند اما دیدگاه و سیاست‌های طالبان در مورد زنان باعث شده است که فاصله‌ها برای تعامل، بین حاکمیت، مردم و جامعه جهانی بیشتر گردند.
به نظر میرسد تا زمانی‌که ممنوعیت آموزش بانوان در افغانستان استمرار یابد، نه تنها ظلم بزرگی بر زنان روا داشته می‌شود بلکه به رسمیت شناسی طالبان هم در هاله ای از ابهام باقی خواهد ماند؛ چرا که تحصیل یک حق شناخته شده ملی و بین المللی است و هر گونه مانع تراشی در این مسیر مذموم و غیر قابل قبول می‌باشد.
