اختصاصی

منابع در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ از وقوع انفجار در یک تجمع خبرنگاران محلی خبر دادند که منجر به شهادت و جراحت تعدادی از مردم شد.

زنان افغانستان شرایط متفاوتی را نسبت به دیگر زنان جهان تجربه و سپری می نمایند. آنان در دوران جمهوریت، دموکراسی را در زندگی  اجتماعی و فردی به یاد دارند اما با تسلط طالبان بر کشور، به یکباره خود را در تنگنای محدودیت ها و محرومیت ها یافتند که از تمام حقوق مشروع و قانونی بازداشته شده اند.

زنان افغانستان از حق تحصیل، آموزش، اشتغال، مسافرت و موارد دیگری که به عنوان حقوق مسلم زنان در تمام دنیا شناخته می شود، محروم شدند و به این ترتیب در مدت زمان کوتاهی تمام آمال و آرزوهای دختران و زنان سرزمین افغانستان تبدیل به خواب و خیال شد.

در هشتم مارچ، روز بین‌المللی زنان، برخی از فعالان زن در کابل بار دیگر دست به تظاهرات زده و از ادامۀ محدودیت‌های طالبان بر زنان و دختران انتقاد کردند.

خلیلزاد با انتقاد از اشرف غنی گفت او برای ایجاد یک حکومت جدید در افغانستان صادقانه همکاری نمی‌کرد، به این دلیل که باور نداشت آمریکا از افغانستان خارج خواهد شد.

باگذشت چندین‌ماه از وضع محدودیت های سنگین علیه تحصیل و کار زنان در افغانستان، هنوز جامعه‌ جهانی نتواسته در خصوص رفع ‌آن اقدام مثبتی اجام دهند.

سرویس های خبری متعلق به نظام سعودی و کشورهای غربی که همواره به دنبال تفرقه افکنی میان دو ملت دوست و برادر ایران و افغانستان هستند، سعی دارند تا از اینگونه اتفاقات، سوء استفاده نموده و با وارونه جلوه دادن واقعیت، هدف شوم خود مبنی بر ایجاد تفرقه و ناامنی در مرزهای دو کشور را محقق سازند. متاسفانه عده ای با سوء استفاده از چنین اتفاقاتی سعی در تعمیم دادن اینگونه جرائم به اکثریت مهاجرین افغانستانی ساکن در کشور ایران هستند

ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه امریکا روز گذشته، طی یک نشست خبری در واشنگتن گفته است که توافقنامه دوحه به منظور آوردن صلح در افغانستان به امضا رسید نه آنچه که «طالبان» از آن به‌نام «فتح» یاد می‌کنند. او گفته است که امارت اسلامی بر خلاف یکی از چهار بخش اصلی توافق‌نامه، گام‌های غیرقابل قبولی در زمینه‌ی تروریسم برداشته و به ایمن الظواهری، رهبر سابق القاعده در کابل پناه داده است.

بازرس ویژه ایالات متحده آمریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) به مناسبت روز سرباز گفته که اشرف غنی در روزهای حساس امنیتی، سطوح رهبری نیروهای امنیتی را «قومی‌سازی» و «تضعیف» کرد.