آتشبس میان رژیم صهیونیستی و حزبالله لبنان، بار دیگر معادلات منطقهای را تغییر داده و قدرت محور مقاومت را در برابر پروژههای تجاوزگرانه اسرائیل به رخ کشیده است. رژیمی که ادعای نابودی حزبالله را داشت، اکنون ناچار شده است به جای میدان جنگ، میز مذاکره را انتخاب کند. این آتشبس صرفاً یک توقف درگیری نیست، بلکه بازتابی از تحولات راهبردی است که جایگاه مقاومت را از یک نیروی منطقهای به یک بازیگر تأثیرگذار در سطح بینالمللی ارتقا داده است.
پذیرش آتشبس از سوی اسرائیل ناشی از دلایل متعددی است. شکست راهبردی و نظامی این رژیم در مواجهه با توانمندیهای حزبالله، نخستین و مهمترین عامل این تغییر رویکرد است.
اسرائیل با بهرهگیری از پیشرفتهترین تجهیزات نظامی و اطلاعاتی وارد میدان شد، اما نتوانست مقاومت لبنان را به عقب براند. در مقابل، حزبالله با موشکهای نقطهزن و پهپادهای پیشرفته خود عمق استراتژیک اسرائیل را به لرزه درآورد و ناکارآمدی سامانههای دفاعی این رژیم مانند گنبد آهنین و داوود، بر همگان آشکار شد. ادامه جنگ برای اسرائیل چیزی جز خسارات اقتصادی و تلفات انسانی در پی نداشت و این واقعیت تلخ، آنها را به سمت آتشبس سوق داد.
عامل دیگر، ترس تلآویو از گسترش جنگ به چند جبهه بود. محور مقاومت در کشورهای سوریه، عراق و یمن آمادگی خود را برای ورود به میدان نبرد و حمایت از حزبالله اعلام کرده بود. این احتمال که اسرائیل با یک جنگ تمامعیار منطقهای مواجه شود، تهدیدی بود که فراتر از توان این رژیم برای مدیریت بحران میرفت. علاوه بر این، فشارهای داخلی و بینالمللی نیز در تصمیم اسرائیل تأثیرگذار بود. تداوم جنگ، هزینههای اقتصادی سنگینی را بر دوش اسرائیل گذاشته و افکار عمومی در داخل این رژیم به شدت از ناکارآمدی ارتش و دولت انتقاد کردند.
آتشبس حاصل شده پیامهای مهمی به همراه دارد. نخستین پیام آن تثبیت قدرت بازدارندگی حزبالله است. این توافق نشان داد که حزبالله لبنان میتواند خواستههای خود را به دشمن صهیونیستی تحمیل کند. رژیمی که روزگاری کشورهای عربی را در جنگهای سریع شکست میداد، اکنون در برابر مقاومت اسلامی لبنان به بنبست رسیده است.
این آتشبس همچنین هشداری جدی به رژیم صهیونیستی و متحدانش، بهویژه ایالات متحده و برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس است که به عادیسازی روابط با اسرائیل روی آوردهاند. هرگونه تجاوز به لبنان و محور مقاومت، با پاسخی قاطع و غیرقابلپیشبینی مواجه خواهد شد. در کنار این پیامها، پیروزی حزبالله در این نبرد، جایگاه آن را در میان ملتهای منطقه به عنوان نماد مقاومت اسلامی و عربی تقویت کرده و بار دیگر ثابت کرد که تنها راه مقابله با اشغالگری و تجاوزگری، مقاومت است.
آتشبس میان اسرائیل و حزبالله، به معنای پایان درگیریها نیست؛ بلکه مقدمهای برای تحولات بزرگتر در منطقه خواهد بود. این توافق نشان داد که حزبالله امروز نهتنها یک نیروی مقاومت منطقهای، بلکه یک قدرت تأثیرگذار جهانی است که میتواند معادلات امنیتی و سیاسی خاورمیانه را تعیین کند. پیام روشن این آتشبس برای اسرائیل و حامیانش آن است که محور مقاومت همچنان زنده، قدرتمند و آماده نبردها در آینده است. آنچه امروز به عنوان آتشبس ظاهر شده، چیزی جز آرامش پیش از طوفان نیست؛ طوفانی که روزی قدس شریف را آزاد خواهد کرد.
