د ملګرو ملتونو او طالبانو ترمنځ د ترینګلتیا زیاتوالی؛

د بشري حقونو په برخه کې د ملګرو ملتونو ځانګړي استازي ریچارډ بینیټ په جینوا کې د دغه سازمان د بشري حقونو شورا ۵۶مې غونډې ته په افغانستان کې د بشري حقونو د وضعیت په اړه خپل وروستی راپور وړاندې کړ او وویل: “له طالبانو سره باید د رسمي حکومت په څېر چلند ونه شي.” هغه ټینګار وکړ چې په افغانستان کې د ښځو او نجونو پر وړاندې تاوتریخوالی ډېر سخت او پراخ دی او زه دې نتیجې ته رسیدلی یم چې دا کړنې د بشریت ضد جرمونه ګڼل کیدای شي. ښاغلي بینیټ په دې برخه کې د طالبانو تګلارې “هر اړخیزې او میتودیکي” وبللې او ویې ویل: له تېر جون راهیسې د طالبانو حکومت د لږ تر لږه ۵۲ نورو فرمانونو په صادرولو سره پر ښځو او نجونو محدودیتونه زیات کړي دي. د ملګرو ملتونو د سرمنشي مرستیال ویاند فرحان حق هم په یوه خبري کنفرانس کې دا خبره وکړه چی ملګري ملتونه طالبان د “حاکم چارواکو” په توګه پیژني او د دوحې په راتلونکې غونډه کې به له دوی سره د یو غیر رسمي حکومت په توګه چلند وشي. فرحان په افغانستان کې “جنسي تبعیض” یوه مهمه اندیښنه وبلله او زیاته یې کړه: “موږ غواړو ډاډ ترلاسه کړو چې په ټولنه کې د ښځو مناسب رول ساتل کیږي او د دوی حقونو ته درناوی کیږي.” خو د طالبانو ویاند ذبیح الله مجاهد د ملګرو ملتونو د ځینو غړو په ځانګړې توګه د ریچارډ بینیټ راپور د دوحې د راتلونکې غونډې په څنډه کې د ذهنونو د خرابولو یوه هڅه بللې ده. مجاهد زیاته کړه: په ملګرو ملتو کې ځینې مغرض کسان تل هڅه کوي چې د افغانستان ناسم انځور وړاندې کړي او د څو محدودو مسایلو تر سیوري لاندې لوی پرمختګونه په ټپه ودروي. له طالبانو سره له پراخو تعاملاتو سره سره ملګري ملتونه او اړوند بنسټونه له دې ډلې سره د بشري حقونو د مسلو په اړه ګډ تفاهم ته نه دي رسېدلي. په افغانستان کې د طالبانو د واکمنۍ د درې کالو په تېرېدو سره لا هم ښځې او نجونې د ټولنې له بېلابېلو صحنو څخه بې برخې دي او په دې برخه کې کوم روښانه افق نشته. ملګري ملتونه او د بشري حقونو فعالان دې نتیجې ته رسیدلي چې افغان میرمنې له پراخو ظلمونو سره مخ دي او دا چې د طالبانو حکومت د دا ډول مهمو مسلو د منلو اراده نه لري. په دې اړه ملګرو ملتونو په ښکاره ویلي چې د دوحې په درېیمه ناسته کې د طالبانو په رسمیت پېژندلو کومه پرېکړه نه ده شوې او حتی په دې غونډه کې به د طالبانو حضور د رسمي واکمنانو په توګه نه ګڼل کېږي. د افغانستان دولت هم باید په دې باور وي، چې په شته سیاستونو سره به د دوی د پېژندنې لاره هواره نه شي او وضعیت به د تېر په پرتله لاپسې پېچلی او مبهم شي. له همدې امله داسې ښکاري چې د ښځو په اړه د استثماري سیاستونو په اړه د طالبانو ټینګار نه یوازې د افغانستان ښځې، بلکې ملګري ملتونه هم ناراضه کړي دي او د دغه سازمان د تعاملاتو پایلې هم منفي دي. له همدې امله، په دې برخه کې د ملګرو ملتونو چلند کیدای شي له بنسټیزو بدلونونو سره مخ شي.