پاکستان روز چهارشنبه شاهد یک درگیری خونبار دیگر بین نیروهای امنیتی این کشور و مخالفان بود. در این حمله که بر تأسیسات نظامی بلوچستان صورت گرفت، دستکم پنج نفر از مهاجمان و ۹ نفر از نیروهای امنیتی پاکستان کشته شدند.
وزیر دفاع پاکستان روز جمعه از طالبان انتقاد کرد که به تعهداتش در توافقنامه دوحه عمل نکرده است. خواجه محمد آصف نوشت: «افغانستان نه به تعهدات خود به عنوان یک کشور همسایه و برادر عمل می‌کند و نه از توافقنامه صلح محافظت می‌کند.»
آقای آصف ادعا کرد که پاکستان برای ۴۰ تا ۵۰ سال، پنج تا شش میلیون پناهجوی افغان را «با تمام حقوق آنها» پناه داده است. وی افزود: «برعکس، تروریست‌هایی که خون پاکستانی‌ها را ریخته‌اند، در خاک افغانستان پناه می‌برند.»
وزیر دفاع پاکستان هشدار داد که وضعیت جاری دیگر نمی‌تواند ادامه یابد. وی تاکید کرد که پاکستان از همه منابع و اقدامات ممکن برای حفاظت از خاک و شهروندان خود استفاده خواهد کرد.
در همین حال ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی امروز شنبه، 24 سرطان، در واکنش به سخنان وزیر دفاع پاکستان مبنی بر «عدم تعهد امارت اسلامی به توافق‌نامه‌ی دوحه» گفته است که این توافق با امریکا امضا شده است نه با پاکستان. او یادآور شد که اگر دولت پاکستان مدارکی دارد با آنان در میان بگذارد، تا اقدام‌های را علیه طالبان پاکستانی انجام دهند.
تحریک طالبان پاکستان اظهارات سران پاکستان درباره پناهگاه این گروه در افغانستان را رد کرد.
سخنگوی این گروه در بیانیه‌ای نوشت این گروه از خاک افغانستان استفاده نمی‌کند، بلکه حملات خود را در داخل پاکستان برنامه‌ریزی و اجرا می‌کند.
محمد خراسانی، سخنگوی طالبان پاکستان روز شنبه، ۲۴ سرطان، در بیانیه خود نوشت که منشا و بدنه این گروه در داخل پاکستان است و از خاک هیچ کشور همسایه‌ای استفاده نمی‌کند.
تحریک طالبان پاکستان به عنوان چالشی در روابط میان افغانستان و پاکستان تبدیل شده است. گرچند رابطه میان طالبان و پاکستان دیرینه و براساس تفاهمات گذشته برقرار بوده ولی اقدامات طالبان پاکستانی می‌تواند تهدیدی در روابط این دو، به شمار آید.
در حالی که طالبان، با مشکلات عدیده‌ی داخلی و خارجی مواجه اند، ناخرسندی سران پاکستان می‌تواند برای طالبان مشکل‌آفرین باشد زیرا از یکسو ممکن است حمایت پاکستان را از دست بدهد و از سوی دیگر، درگیری احتمالی بین طالبان و پاکستان، تهدیدی برای موجودیت آنان خواهد بود. گستره مرزی میان افغانستان و پاکستان و همچنین تامین بخشی از نیازهای تجاری و خدماتی افغانستان، از طریق پاکستان نیز بر اهمیت این موضوع می‌افزاید.
هر چند که طالبان برای به حد اقل رساندن حساسیت سران پاکستان اقداماتی را از قبیل انتقال تی‌تی پی از مرزها به داخل افغانستان انجام داده است که با واکنش‌های گسترده داخلی مواجه بوده اما گویا سران پاکستان از این اقدام ابراز رضایت نداشته و خواهان دست برداشتن از حمایت و پناه دادن به تحریک طالبان پاکستانی از سوی حکومت افغانستان می‌باشد.
به نظر می‌رسد که طالبان در انتخاب میان حفظ تعامل با پاکستان و حمایت از تی‌تی پی دچار تردید و دوگانگی شده اند و این جانب داری از یک طرف، نارضایتی طرف دیگر را به دنبال خواهد داشت. با این حال طالبان نمی‌تواند همزمان هر دو( دولت پاکستان و تی‌تی‌پی) را با هم داشته باشد و باید از این دو گزینه یکی را برگزیند که مسلما تبعاتی را متوجه طالبان خواهد نمود.
