اختصاصی

سازمان جهانی غذا با ابراز نگرانی از گسترش قحطی و گرسنگی در کشور، تعداد افغان‌هایی را که نمی‌دانند وعده بعدی غذای‌شان از کجا تامین شوند ۱۶ میلیون نفر تخمین کرده است.

تداوم بحران افغانستان طی بیش از دو سال گذشته و نبود یک راه حل بنیادین و جامع در این میان، در سطح داخلی و خارجی نگرانی‌های زیادی را برانگیخته و باعث شده تحلیلگران سناریوی مختلفی در این خصوص ارائه کنند.

مخالفان طالبان معتقدند که طالبان گروهی است که تنها به منافع گروهی و قومی خویش متمرکز شده و حقوق سایر اقوام و اقلیت ها را نادیده گرفته اند، در نتیجه نه مشروعیت داخلی دارد و نه مقبولیت خارجی. در همین راستا برخی چنین می‌پندارند که طالبان حاکمان و صاحبان افغانستان حساب می‌شوند و آنان باید به عنوان نماینده مردم افغانستان محسوب گردند.

وضعیت زنان در افغانستان پس از روی کار آمدن دوباره طالبان همواره در داخل و خارج از کشور مورد انتقاد بوده و حکومت سرپرست این گروه متهم به نقض حقوق نیمی از جمعیت افغانستان شده است.

مردم افغانستان انتظار دارند تا در کنار حاکمیت طالبان به حقوق و نگرانی‌های آنان نیز پرداخته شود و مردم افغانستان قربانی بازی‌های سیاسی و منطقه‌ای و جهانی نشوند. به نظر می‌ رسد، پس از نشست دوحه، صف بندی هایی در حمایت و عدم حمایت از طالبان شکل بگیرد که عده‌ای با رویکرد منطقه‌ای و در نزدیکی با طالبان و برخی نیز با رویکرد جهانی و در مخالفت با طالبان قرار بگیرند.

نشست دو روزه دوحه در پایتخت درباره افغانستان باعث شد که یک بار دیگر موضوع تشکیل حکومت همه‌شمول و فراگیر در کشور مطرح شود.

دومین دور نشست سازمان ملل با محوریت افغانستان در حالی برگزار شد که طالبان در آن شرکت نکردند. این گروه عدم پذیرش شروط این گروه توسط سازمان‌ملل را دلیل این غیبت اعلام نموده اند.

دوحه پایتخت قطر از دیروز بدین‌سو شاهد برگزاری دومین نشست مهم درباره افغانستان است؛ نشستی به میزبانی آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل و در پشت درهای بسته که گفته شده نمایندگان ۲۷ کشور و سازمان‌های بین المللی در آن حضور دارند.

سخنرانان در مراسم گرامی‌داشت از ۲۶ دلو سالروز خروج ارتش سرخ از افغانستان می‌گویند که کشورهای همسایه باید مدیون مبارزات مجاهدین افغانستان باشند، زیرا به گفته آن‌ها اگر جهاد مردم افغانستان نمی‌بود، شوروی خود را به کشورهای دیگر می‌رساند.