شامگاه گذشته (سهشنبه، 4 جدی) جنگندههای پاکستانی چندین نقطه در ولایت پکتیا در جنوبشرق افغانستان را به شدت بمباران کردند.
گزارشها حاکی از آن است که این حملات شمار زیادی کشته و زخمی برجای گذاشته است.
برخی شاهدان عینی به رسانهها گفتهاند که از شب گذشته تا کنون در “دند پتان” ولایت پکتیا ۱۳ نفر و در “برمل” این ولایت ۵ نفر جان باختهاند.
منابع محلی همچنان از احتمال افزایش شمار تلفات این حملات خبر داده و میافزایند که اکثر جانباختگان زنان و کودکان هستند.
ساعاتی پس از این حملات ارتش پاکستان اما مدعی شد که مراکز تحریک طالبان پاکستان یا «تی تی پی» در این حملات هدف قرار گرفته که در نتیجه «چهار مرکز آنها نابود شده و شماری از نیروهای تی تی پی به قتل رسیدند.»
وزارت دفاع حکومت طالبان در نخستین واکنش این حملات پاکستان را «وحشیانه» خوانده و افزوده که شماری از غیرنظامیان به شمول زنان و کودکان در این حملات جان باختهاند.
وزارت دفاع طالبان ضمن محکومیت شدید این حملات تاکید کرده است که «این عمل بزدلانه را بیپاسخ نخواهد گذاشت، بلکه دفاع از خاک و حریم خود را حق مسلم خود میپندارد.»
در عین حالی که منابع پاکستانی میگویند در این حملات مخفیگاههای طالبان پاکستانی هدف قرار گرفته طالبان اما میگویند که بیشتر کشتهشدگان عمدتا از پناهندگان اهل منطقه وزیرستان پاکستان بودهاند که به پکتیا مهاجر شدهاند.
این حملات دقیقا در شام همان روزی صورت گرفته که محمد صادق خان، نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان سرگرم گفتگوها با مقامات بلندپایه طالبان از جمله وزیر خارجه و وزیر داخله این گروه در کابل بود و دو طرف در مورد گسترش مناسبات و افزایش سطح همکاریها گفتگو کردند.
به نظر میرسد پاکستان با انجام این حملات میخواهد به کابل القا کند که در موازات پیشبرد برنامههای دیپلماتیک خود در قبال افغانستان میتواند از طریق نظامی نیز خواستههای خود را دنبال کند.
با فرض چنین پیامی، احتمال نتیجه معکوس این گونه حملات به ضرر پاکستان هم دور از انتظار نخواهد بود؛ چه اینکه در صورت مقابله نظامی حکومت طالبان، احتمالا دو سوی مرز درگیر یک جنگ گسترده خواهد شد که فرجام آن غیرقابل پیشبینی است.
افزون بر این، بحران امنیتی، اقتصادی و تشدید شکافهای اجتماعی متاثر از منازعات سیاسی، پاکستان را اکنون بیش از هر زمانی آسیبپذیر ساخته و از یک نگاه در چنین وضعیتی حملات پاکستان بر ولایتهای مرزی هم برای آن کشور بیشتر مصرف داخلی داشته و در راستای تغییر نگاه عمومی مردم آن کشور از بحران داخلی به تهدیدات فرامرزی راهاندازی شده است.
فراموش نکنیم که پاکستان مدتهاست در مناطق مرزی خود با افغانستان با دردسرهای بزرگ امنیتی نیز مواجه بوده و حکومت این کشور عملا بر بخشهای در ایالت خیبرپشتونخواه سیطره حاکمیتی و نظامی خود را از دست داده است.
طی ماههای اخیر حملات طالبان پاکستانی بر نیروهای امنیتی آن کشور بیش از هر زمانی افزایش یافته و هرازگاهی از نظامیان پاکستانی قربانی میگیرد.
اخیرا هم 35 تن از نظامیان پاکستانی در حمله تحریک طالبان آن کشور در ایالت خیبرپشتونخواه/خیبرپختونخواه کشته شدند.
با این همه، استراتژیستهای سیاسی و نظامی پاکستان شاید با هدفگیری برخی مناطق افغانستان همانند گذشته صرفا میخواهد پیامی کوتاه به مخالفان نظامی خود بفرستد که گویا اسلامآباد از توان پاسخگویی به تهدیدات امنیتی در برون از مرزهایش نیز برخوردار است. در این سوی دیگر، پیشامد این کشور از رهگذر دیپلماتیک این گمانهزنی را تقویت میکند که اسلامآباد با وصف انجام حملات اخیر اما قصد وارد شدن در باتلاق جنگ با حکومت طالبان را ندارند.
به نظر میرسد پاکستان با انجام این حملات میخواهد به کابل القا کند که در موازات پیشبرد برنامههای دیپلماتیک خود در قبال افغانستان میتواند از طریق نظامی نیز خواستههای خود را دنبال کند.
لینک کوتاه: https://memar.press/?p=114360
۴ هفته پیش
شماره خبر 114360
منتشر شده در 12:31 ق.ظ
Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email