افزایش نگران‌کننده موارد ابتلا به سرخکان در افغانستان، بار دیگر توجه افکار عمومی و نهادهای صحی را به یکی از جدی‌ترین تهدیدها علیه سلامت کودکان جلب کرده است. دفتر نمایندگی سازمان جهانی صحت در افغانستان روز پنج‌شنبه، ۱۸ ثور، با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی «ایکس» از خانواده‌ها خواست تا هرچه زودتر کودکان‌شان را در برابر این بیماری ویروسی واکسن کنند.
بر اساس آخرین گزارش این سازمان، میزان ابتلا به سرخکان در کشور طی ماه‌های اخیر بیش از ۴۰ درصد افزایش یافته است؛ آماری که نسبت به دوره‌های قبلی بسیار نگران‌کننده ارزیابی می‌شود. تا پایان ماه اپریل ۲۰۲۵، دست‌کم ۱۹۳ نفر در اثر ابتلا به این بیماری جان باخته‌اند که بیشتر آنان را کودکان تشکیل می‌دهند. این وضعیت نه‌تنها زنگ خطر را برای نهادهای صحی به صدا درآورده، بلکه هشداری جدی برای خانواده‌ها و تصمیم‌گیران در کشور است.
سرخکان یک بیماری شدیداً مسری است که عمدتاً کودکان را درگیر می‌کند و در صورت عدم درمان یا پیشگیری، می‌تواند منجر به عوارض جدی چون ذات‌الریه، التهاب مغز و در نهایت مرگ شود. در حالی که واکسن این بیماری ساده، کم‌هزینه و در دسترس است، اما پوشش ناکافی واکسیناسیون در سال‌های اخیر باعث شده که موارد ابتلا در کشور به‌طور چشمگیری افزایش یابد.
مشکلات ساختاری و اجتماعی متعددی در این زمینه نقش دارند؛ از ناامنی گسترده در بسیاری از مناطق گرفته تا فقر، مهاجرت‌های اجباری، نبود آگاهی عمومی و دسترسی محدود به مراکز صحی. این چالش‌ها سبب شده‌اند که بخش قابل توجهی از کودکان افغان از دریافت واکسن‌های حیاتی محروم بمانند و در برابر بیماری‌هایی مانند سرخکان بی‌دفاع باشند.
سازمان جهانی صحت در پیوند به این وضعیت، از خانواده‌ها خواسته است تا با مراجعه به نزدیک‌ترین مراکز صحی، کودکان خود را واکسین کنند و از گسترش بیشتر این بیماری جلوگیری نمایند. همچنین از نهادهای حکومتی، نهادهای بین‌المللی، و رسانه‌ها انتظار می‌رود تا با راه‌اندازی کمپین‌های گسترده آگاهی‌دهی و تسهیل دسترسی به واکسیناسیون، در کاهش خطر و جلوگیری از مرگ‌ومیر کودکان نقش فعال ایفا کنند.
افزایش ۴۰ درصدی مبتلایان به سرخکان در افغانستان، تنها یک آمار خشک و بی‌روح نیست، بلکه نشانه‌ای روشن از آسیب‌پذیری کودکان و شکنندگی نظام صحی کشور است. اگر به‌گونه‌ی جدی به آن پاسخ داده نشود، پیامدهای آن می‌تواند دامنه‌دار و فاجعه‌بار باشد. اکنون زمان آن است که با اقدام‌های فوری، مسئولانه و هماهنگ، گام‌هایی اساسی برای حفاظت از نسل آینده کشور برداشته شود.
